EP.12 – ผู้เฝ้าดาบ
เมืองวิญญาณยังคงสงบ แต่ความเงียบกลับชวนให้ขนลุกมากกว่าความวุ่นวาย หลังผ่านบททดสอบแห่งความทรงจำ เรย์ ลิเซ่ และบาคุ เดินตามเส้นแสงจากศิลาจารึกที่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
“พลังของดาบยังไม่ครบ… อีกเล่มหนึ่งอยู่ลึกลงไปใต้ดิน” อัซราเอลเอ่ยเสียงเรียบ
เรย์กลืนน้ำลาย “พวกข้าไม่รู้สึกถึงออร่าของมันเลย…”
ลิเซ่ขมวดคิ้ว “หรือมันถูกผนึก?”
อัซราเอลพยักหน้า “ไม่ใช่แค่ผนึก… แต่มันถูก ‘เฝ้าไว้’ โดยผู้พิทักษ์ผู้ไม่เคยพ่าย…”
...
ประตูหินขนาดยักษ์เปิดออกเผยให้เห็นบันไดหินทอดยาวลงใต้โลก แสงสีครามส่องแสงริบหรี่
“ข้ารู้สึกเหมือน… เวลามันเดินช้าลง” บาคุเอ่ยพร้อมขนลุก
“นี่คือ ‘เขตแห่งการคุ้มกัน’” อัซราเอลอธิบาย “เมื่อเข้าสู่ด้านใน ทุกการเคลื่อนไหวจะถูกชะลอ ความตั้งใจอันไม่แน่วแน่จะพังทลาย”
แต่ทั้งสามยังคงก้าวเดินต่อไป
เมื่อถึงห้องโถงใต้ดิน พวกเขาเห็นแท่นหินตั้งตระหง่าน ดาบเล่มหนึ่งปักอยู่ตรงกลาง
และตรงหน้าดาบนั้น… มีชายชราคนหนึ่งยืนเงียบอยู่ เขาสวมชุดคลุมขาดรุ่งริ่ง ผมยาวสีเงิน และตาปิดสนิท
“ผู้มาเยือน… เหตุใดจึงต้องการดาบวิญญาณเล่มนี้?”
เรย์ก้าวไปข้างหน้า “พวกข้าต้องใช้มัน เพื่อหยุดสงครามที่กำลังจะมา”
ชายชราเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูด
“ความตั้งใจของเจ้ายังไม่ชัดเจนพอ… จงพิสูจน์ให้ข้าเห็น ว่าเจ้าคู่ควรกับ ‘ดาบแห่งสัจจะ’”
พริบตาเดียว ชายชราก็พุ่งตัวมาอย่างรวดเร็ว ทั้งที่อยู่ในเขตที่เวลาช้าลง แต่การเคลื่อนไหวของเขากลับเฉียบขาดไร้ที่ติ
เรย์เบิกตากว้าง “ไวขนาดนี้ได้ยังไง!?”
ลิเซ่ร่ายเวทเพื่อชะลอศัตรู แต่เวทของเธอกลับสะท้อนกลับมา! บาคุรีบกระโดดมาฉุดเรย์หลบอย่างหวุดหวิด
“เฮ้ย! ลุงนี่ไม่ธรรมดานะ!”
“เขาไม่ได้เป็นแค่ผู้เฝ้าดาบ… เขา ‘เป็นหนึ่งเดียวกับดาบ’ ไปแล้ว” อัซราเอลพูดขึ้นเบา ๆ
การต่อสู้ทวีความรุนแรง เสียงปะทะของดาบและพลังเวทสะท้อนก้องในห้องโถงใต้ดิน
ทุกครั้งที่เรย์โจมตี เขาจะถูกคาดการณ์ล่วงหน้าเสมอ
“ความลังเลของเจ้า… คือจุดตาย”
ชายชราตวัดดาบเพียงครั้งเดียว พลังจิตของเรย์ก็ราวกับจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ
ลิเซ่และบาคุช่วยเบี่ยงเบนความสนใจอีกทางหนึ่ง ให้เรย์ได้ตั้งสติ
เรย์หลับตา… ทบทวนทุกสิ่งที่ผ่านมาตั้งแต่ได้พบดาบพูดได้ การเดินทาง มิตรภาพ และศัตรูที่ต้องเผชิญ
“…ข้าไม่ได้มาเพื่อครอบครองดาบ
ข้ามาเพื่อเป็น ‘สะพาน’ ให้ดาบพาพวกเราทุกคนรอด”
เมื่อเรย์ลืมตาอีกครั้ง ดาบในมือเขาสั่นไหว แสงสีขาวบริสุทธิ์ห่อหุ้มร่างกาย
เขาปะทะกับชายชราอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่ด้วยพลัง แต่ด้วย ‘เจตจำนง’
เสียงตวัดสุดท้ายของดาบดังขึ้น — แต่ไม่มีใครล้ม
ชายชราเปิดตาครั้งแรก ดวงตานั้นใสราวท้องฟ้า
“เจ้าเข้าใจแล้ว… ดาบมิใช่เพื่อทำลาย หากแต่เพื่อเชื่อมโยง”
เขายิ้มและหายไปในอากาศ ดาบวิญญาณเล่มที่ 4 ค่อย ๆ ลอยมาอยู่ในมือของเรย์
อัซราเอลเอ่ยขึ้น
“ตอนนี้… ดาบทั้งสี่ได้รวมกันแล้ว
เตรียมตัวให้พร้อม ศัตรูคนแรกกำลังรออยู่ตรงหน้า…”
0 ความคิดเห็น