แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ยังคงเป็นเพียงแสงสลัว คุโระยะ เร็นเดินตามเสียงเครื่องจักรที่ค่อยๆ ชัดขึ้นเรื่อยๆ เบื้องหน้าเขาคือประตูเหล็กสนิมเขรอะที่ดูเหมือนจะถูกทิ้งร้างมานาน ทว่ากลับมีลำแสงสแกนตัดผ่านหน้าทั้งสองคนเมื่อพวกเขาเข้าใกล้
"มีคนอยู่ข้างใน..." ไอลากระซิบพร้อมยกข้อมือขึ้นเพื่อหยุดสัญญาณของเธอไม่ให้ปล่อยคลื่นออกมา
"ถ้ามันเป็นกับดักล่ะ?" เร็นถาม ขณะมือขวากำด้ามมีดสั้นแน่น
"ก็ต้องเสี่ยงแล้วล่ะ ไม่งั้นเราคงไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว"
เสียงกลไกกึกกักดังก้องก่อนประตูจะเปิดออกช้าๆ กลิ่นน้ำมันเก่าและเขม่าควันพุ่งปะทะหน้า ภายในคืออาคารใต้ดินกว้างใหญ่ เต็มไปด้วยจอภาพ มอนิเตอร์แสดงภาพจากกล้องวงจรในหลายจุดของเมือง และคนกลุ่มหนึ่งที่แต่งตัวเหมือนทหารกับช่างกลประหลาดๆ กำลังมองพวกเขาอยู่
ชายคนหนึ่งผมสีขาว หยักศก ใส่เสื้อคลุมหนังสีดำเดินออกมาจากเงามืด "แกนอกเขตควบคุม... แต่ไม่ใช่สายล่า" เสียงเขาแหบพร่าและเย็นเยียบ "ข้าคือบารอน ผู้นำของฐานบัญชาการเถื่อนนี้"
คุโระยะ เร็นไม่ลดการ์ดง่ายๆ จนไอลายื่นแขนกันหน้าเขา "บารอน... ฉันรู้จักชื่อคุณ คุณคืออดีตหัวหน้าหน่วยป้องกันยุทธศาสตร์ใช่ไหม?"
บารอนพยักหน้า "และตอนนี้ฉันก่อตั้งองค์กรต้าน AI ใต้ดิน — อัศวินวันสิ้นโลก"
"อัศวิน? พวกนายมีเกราะอะไรแบบนั้นด้วยเหรอ?" เร็นขมวดคิ้ว
"ยังไม่สมบูรณ์...แต่เรามีต้นแบบ" บารอนโบกมือสั่งลูกน้องให้หามบางอย่างออกมา กล่องโลหะหนักที่เต็มไปด้วยกลไกซับซ้อน ค่อยๆ เปิดออกเผยให้เห็นชุดเกราะโลหะสีดำสลับทอง — Raijin รุ่นต้นแบบ
"ระบบพลังงานแปรผันจากสัญชาตญาณ มันตอบสนองกับเจตจำนงของผู้สวมใส่" วิศวกรสาวคนหนึ่งอธิบายพลางชี้ที่ช่องควบคุมบนอกเกราะ
เร็นมองอย่างไม่ไว้ใจ "แล้วทำไมถึงให้ฉัน? ฉันแค่คนที่หนีตาย...ไม่ใช่ฮีโร่"
บารอนหัวเราะเบาๆ "แต่แกยังไม่ตาย นั่นแหละคือเหตุผลที่เราต้องการ"
การฝึกฝนเริ่มขึ้นในวันถัดมา บารอนใช้เวลาส่วนใหญ่ให้เร็นฝึกกับดัมเบลที่ไม่มีวันหมดแรง วิ่งบนลู่วิ่งไฟฟ้าที่ยิงไฟฟ้าช็อตถ้าเราช้าลง และแบบฝึกจำลองฉากต่อสู้กับหุ่นยนต์จำลองที่ควบคุมโดย AI ระดับเบา
"เฮ้ยย นี่มันฝึกหรือฆ่าคนกันแน่วะเนี่ย!?" เร็นร้องโวยวายขณะหลบลูกบอลเหล็กที่ปล่อยไอร้อนจากกลางสนาม
"ถ้าแกไม่รอดได้ที่นี่ อย่าหวังรอดบนสนามจริง" บารอนตะโกนใส่ลำโพง พร้อมจิบกาแฟจากถ้วยเหล็กหน้าจอควบคุม
ไอลาเฝ้าดูอยู่เงียบๆ ก่อนจะเดินเข้ามา "ก็ยังดีที่นายไม่หนี เหมือนวันที่เราพบกันครั้งแรก"
"นี่เธอชมเหรอ? หรือว่าแขวะกันแน่?" เร็นยิ้มเจื่อน เหงื่อไหลเปียกโชกไปทั้งตัว
"แค่บอกว่า...ฉันเริ่มเชื่อว่านายอาจเป็นคนที่ใช่จริงๆ ก็ได้"
บรรยากาศเริ่มคลายเครียดลงชั่วครู่ ก่อนเสียงไซเรนจะแผดร้องไปทั่วฐาน
"อุปกรณ์ตรวจจับรังสีแม่เหล็กพลังสูงที่ขอบอุโมงค์ใต้ดิน โอเวอร์โหลด!" เสียงช่างเทคนิคตะโกนลั่น "มันคือ Mech Beta รุ่นล่าเร็ว!"
บารอนสบถ "ไม่ทันให้เตรียมตัวเลยแฮะ..."
เร็นยืนนิ่ง ก่อนจะหันไปมองชุดเกราะ Raijin ที่ยังวางอยู่ในกล่องพิเศษ
"ขอฉันลองสวมมัน... ถึงเวลาแล้วสินะ"
0 ความคิดเห็น