ตอนที่ 1: โน้ตลับในล็อกเกอร์
“เอ๊ะ... อีกแล้วเหรอ?” โฮกิ อาราตะ ถอนหายใจเบา ๆ ขณะยื่นมือเปิดล็อกเกอร์ของตัวเองในตอนเช้า และพบกับซองจดหมายสีชมพูจ่าหน้าแค่คำว่า "ถึงเธอ"
ภายในคือกระดาษโน้ตแผ่นเล็ก ๆ ที่เขียนด้วยลายมือหวัดน่ารักปนประหม่า:
"ฉันแอบมองเธออยู่เสมอเลยนะ… อย่าบอกใครล่ะ >///<"
เขาอ่านเสร็จก็เหลือบตาไปรอบ ๆ ห้องโถงหน้าโรงเรียน ไม่มีใครแสดงพิรุธ ไม่มีใครสนใจเขาเลยด้วยซ้ำ
“Baka...” เขาพึมพำ แต่ใบหน้ากลับมีสีระเรื่อจาง ๆ ไม่รู้ว่ารู้สึกเขินหรือสงสัยกันแน่
ตอนที่ 2: เบาะแสในห้องสมุด
หลังเลิกเรียน โฮกิแอบไปที่ห้องสมุดเพื่อตรวจสอบสมุดบันทึกการยืมหนังสือ หวังจะจับตัวคนที่น่าจะเป็นเจ้าของโน้ต แต่กลับพบว่า ชื่อที่ปรากฏถี่ ๆ ใกล้ช่วงเวลาที่เขาไปยืมหนังสือคือ “เซโตะ ยูคาริ – ปี 3”
“รุ่นพี่เซโตะงั้นเหรอ...?” เขาพึมพำ ขณะที่ภาพหญิงสาวผมยาว ตาคมนุ่มลึก ลอยมาในหัว
“หาอะไรอยู่เหรอ โฮกิคุง?” เสียงหวานแว่วจากด้านหลังทำให้เขาสะดุ้งสุดตัว
“ซะ...ซาเอะจัง! เปล่าหรอก ไม่มีอะไร!”
“เห~ ดูน่าสงสัยนะ” เธอยิ้มมุมปาก พร้อมกระซิบเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
“หรือว่า...นายกำลังมีความรักอยู่ล่ะ~?”
“Urusai na...!”
ตอนที่ 3: ซาเอะกับรอยยิ้มที่ไม่ตรงกับใจ
วันถัดมา โฮกิเดินผ่านทางเดินแล้วบังเอิญเห็นซาเอะยืนอยู่หลังอาคารเรียน กำลังกำโน้ตสีชมพูแบบเดียวกับที่เขาเคยได้ไว้ในมือ ก่อนเธอจะรีบเก็บใส่กระเป๋าแล้วเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว
เขาแอบตามเธอไปจนถึงชั้นดาดฟ้า แต่ก็ถูกจับได้กลางทาง
“ตามมาทำไมยะ บ้าเอ๊ย!” เธอหน้าแดงจัดแล้วเหวี่ยงหมัดใส่เขาเบา ๆ
“ฉันแค่... แค่อยากรู้ว่า...”
“ว่าอะไร! ว่าฉันเป็นคนเขียนโน้ตให้เธอรึไงล่ะ!? Baka!!!”
เงียบไปสามวินาที ก่อนที่ทั้งคู่จะหัวเราะออกมาพร้อมกัน
“รู้ตัวเหรอว่าหน้าตาเวลาซาเอะจังเขินนี่... น่ารักดีนะ”
“Yamete yo~!”
ตอนที่ 4: ความรู้สึกที่ปิดไว้ในสมุดบันทึก
วันรุ่งขึ้น โฮกิได้รับสมุดบันทึกเล่มหนึ่งถูกแอบวางไว้ในล็อกเกอร์ เป็นสมุดบันทึกความทรงจำที่มีบันทึกตั้งแต่ปี 1 หน้าแรกเขียนว่า:
"ถึงโฮกิคุง... จากคนที่แอบมองเธอมาตลอดโดยไม่กล้าทัก"
ในสมุดนั้นมีรูปวาดลายเส้นง่าย ๆ เล่าเรื่องราวความน่ารักในมุมต่าง ๆ ของเขา ทั้งตอนหลับในห้องสมุด ตอนช่วยอาจารย์ยกโต๊ะ และตอนที่เขายิ้มเวลาอ่านหนังสือโปรด
โฮกิใจเต้นแรง Doki doki... เขารู้ทันทีว่าความรู้สึกของเขาไม่ได้ว่างเปล่าอีกต่อไป
“เราก็มีคนที่มองเรา... อยู่เหมือนกันสินะ”
ตอนที่ 5: วันที่หัวใจเผลอเต้นแรงเกินไป
ดอกซากุระเริ่มบาน โฮกินัดซาเอะไปเจอกันที่ใต้ต้นไม้หลังโรงเรียน
“วันนี้... ขอบคุณนะ ที่กล้าเขียนโน้ตพวกนั้นให้เรา”
“ใครบอกว่าฉันเป็นคนเขียนหมดทุกแผ่นล่ะ! ฉันแค่... แค่เริ่มเขียนตอนหลัง ๆ ต่างหาก!”
“งั้นคนแรกที่เริ่มก็คือ...”
“รุ่นพี่เซโตะเองนั่นแหละ...” เสียงหนึ่งดังขึ้นเบื้องหลัง
ยูคาริเดินเข้ามา พร้อมรอยยิ้มละไม “แต่ฉันดีใจนะ ที่สุดท้ายเธอก็หันไปหาคนที่อยู่ข้าง ๆ มาตลอด”
ซาเอะหน้าแดงจนหูแดง โฮกิหัวเราะ “ฉันดีใจที่ได้รู้ว่า... รักไม่ได้อยู่ไกลตัวเราเลย”
ซาเอะกระซิบเบา ๆ “Suki da yo... โฮกิคุง”
เขายิ้มตอบ “Zutto issho ni itai...”
กลีบซากุระปลิวไสวในขณะสองหัวใจเดินกลับไปด้วยกัน ท่ามกลางฤดูใบไม้ผลิแรกของความรัก
ภาพและเนื้อเรื่องโดย :: doohentai.com
){kind=link}